[Training Aria] The New One

Nina zat bij het kampvuur met nog andere mensen zoals haar. Iedereen was druk aan het praten, maar Nina niet. Ze wist niet echt wat ze moest zeggen. Ze kende dan ook tenslotte nog niemand. Hopelijk ging daar dan snel verandering in komen. Maar eerst moest ze haar zelf onder controle kunnen houden. En dat is dan ook niet altijd even makkelijk. Nina keek rustig om haar heen. Het was avond en al redelijk donker, maar het kampvuur lichtte de halve omgeving al op. Rustig zat ze te wachten op wat er nu ging gebeuren. Ze moest wel toegeven dat ze wat zenuwachtig was en ze wist niet zeker of ze er wel zou bij horen. Misschien zal ze haar niet kunnen beheersen wat zal er dan gebeuren? Nina schudde lichtjes met haar hoofd. Ze mocht zich over niets druk maken. Ze moest gewoon kalm blijven, alles ging wel goed komen. Ze moest er gewoon in geloven. Plotseling werd het stil rond om haar. Niemand sprak nog een woord uit. Nina keek op om te kijken wie er aankwam. Al snel ondervond ze dat het de leider was en hij vroeg dan ook direct of er een nieuwe was. Nina wou zeker niet in de belangstelling staan. Al snel stond Nina op zodat de leider kon zien wie de nieuwe was. Wel, hij wou haar spreken, dat had ze kunnen verwachten. Nina volgde de leider. Ze was wel degelijk de nieuwe anders zou ze niet meegaan. " ja, de geluksvogel.." Haar stem was niet al te overtuigend.

Ja, goed ze het had stress, en nog geen beetje. Maar dat klinkt toch normaal? Nina antwoorde niet maar hij ging al verder met praten. Ze moest wel toegeven dat hij beleefd was. Maar misschien moest dat ook omdat hij de leider was? Nina is dan ook niet gewend om bij een roedel te horen. Ze heeft praktisch altijd alleen door het leven moeten gaan en haar eigen plan trekken. Nog steeds zei Nina niks. Ze durfde ook niet en wat moest ze zeggen? Hij had wel gelijk ze moest voor niks bang zijn, ze was nu bij haar eigen soort. Eindelijk. Ze waren bij de tent aangekomen. Nina probeerde zo rustig mogelijk te lijken. Maar hem aankijken was nog wat moeilijk op de één of andere manier. Al snel ging ze op het matje zitten en hij kwam voor haar zitten. Hij begon al direct verschillende vragen af te schieten. Eerst keek Nina hem wat verward aan en begon toen te antwoorden op zijn vragen. " euhm, ik ben Nina.. "Ze probeerde de juiste woorden zorgvuldig te kiezen zodat ze zekers niets verkeerd zei. "En, ik ben.. Wel ik ben onzeker en zoals je zelf zegt ik kan me nog niet beheersen. Maar als ik transformeer, ben ik niet mijzelf, dan bekom ik een slechter persoon kan je wel zeggen." Nina had wat moeite om stil te zitten. Dat had ze altijd als ze nerveus was.

Nina
Badass, zo kon je het inderdaad ook wel noemen. Nina was van nature helemaal niet slecht. Maar ze had het gevoel dat de weerwolf in haar wel het slechte naar boven haalde. En dat wou ze helemaal niet. Dat is dus één van de redenen dat ze zich wilt kunnen beheersen. In plaats van de antwoorden knikte ze zachtjes met haar hoofd. Hij zei dat hij dat al vaker had gezien. Nina was toch even opgelucht. Dan weet hij ook hoe hij met haar moet omgaan. Nina wou zeker haar soortgenoten niet aanvallen. Dan zou ze schuldgevoel krijgen en dat zou haar ook kapot maken. Na zijn laatste zin had ze al de moed gekregen om hem aan te kijken. Hij wou haar tenslotte alleen maar helpen. Dus hij is de goede. Ze mocht hem niet zien als een vijand. "Dat lukt al een beetje, het is niet meer zo pijnlijk als in het begin, maar ik heb het toch nog niet helemaal  onder de knie." Zei ze zachtjes.

Haar stem klonk zacht, als het fluisteren van de wind die de bladeren van een oude eik langzaam laat zingen. Hij keek haar aan en bleef haar strak aankijken. Ze mocht dan al wat aan zijn ogen gewend zijn, toch kon ze zijn blik nog niet lang weerstaan. "Dus, samengevat: moeite met transformatie, en met sociaal contact..." Hij glimlachte kort bij het horen van het tweede. Hij stond op en liep naar de tent. Hij fluisterde in zijn oor, en de bewaker shifte in zijn wolfvorm en liep weg. Bryan draaide zich weer om. "Ik heb net gevraagd de Sifu's te halen. Zij bepalen of je welkom bent om één van ons te worden, en zij zullen je traing geven om een volleerde shifter te worden.  Je spreekt niet, tenzij je wat gevraagd wordt." Nina staarde alleen maar naar haar benen. Als wolf kan je je erg snel verplaatsen, en dus waren de vijf Sifu's er snel. Ze bogen diep voor hun leider, en wierpen al keurende blikken op Nina. Bryan leunde tegen de zijkant van de tent. Hij merkte dat Nina hem af en toe een blik toewierp terwijl de mannen aan haar benen en armen voelde. Ze leken niet tevreden. "Slap als een vot!" zei er eentje en hij spuugde in Nina's gezicht. Deze reageerde niet. Bryan bleef toekijken. Eén van de mannen las het woord dat op Nina's arm gebrand stond. "Warrior ... zal wel jah." Bryan zag tranen blinken in haar ogen. De Sifu's draaide zich om en knielden voor hem neer. "Ze is geen goede aanvulling voor onze clan, Heer. Ze zal het kamp moeten verlaten..." Nina protesteerde maar één van de mannen keek haar dreigend aan en dus hield ze gauw haar mond weer. Ze keek smekend naar Bryan. "Nou, niet per sé collega, ze is mals van vlees, ze kan ons nog als hapje dienen." Het was de man die Bryan verdacht van verraad. Hij greep in. "Geen sprake van. Je raakt haar niet aan." Hun ogen bliksemden. "Ik neem geen bevelen meer aan van een omhooggevallen idioot die denkt dat ie de baas is." Hij sprong op Nina, die in paniek shifte. Een paar helse seconden volgden. Nina was in gevecht met Lydian en ze weerde zich kranig tegen een volwassen wolf. Maar enkele seconden waren zelfs genoeg om te zien dat Lydian de betere was. Bryan trok Lydian van haar af, zelfs zonder te shiften had hij genoeg wolfkrachten. Dat maakte hem de leider.  Hij vocht met Lydian en hield er een kleine jaap aan over, maar Lydian was dood.

Nina gromde tegen de andere wolven. Zonder vrees liep Bryan naar voren, en dwong haar lichaam door het aan te raken, weer mens te worden. "Waar heeft ie je gebeten?" Het was een domme vraag. Bloed druppelde uit haar linkerbeen. Nadia kermde. Bryan deed voorzichtig haar schoen uit. Heel haar voet zag blauw van de bloeduitstorting. Hij trok een stuk van zijn kleren kapot en wikkelde het om de bloedende wond heen. De andere Sifu's brachten het lijk weg, en er viel een stilte. Bryan nam een besluit. "Ik zal je persoonlijk opleiden tot één van de elite. Maar eerst moet je rusten en genezen." Tranen liepen zachtjes over Nina's ogen.